Home >> Kapitulli i dytë >> Magjia dhe falli

Gjykimi i Islamit mbi magjinë dhe fallin.

Ç'është magjia dhe falli ne Islam?

Magjia dhe falli janë punë të shejtanit. Islami i ka ndaluar ato, sepse ato hedhin poshtë pjesërisht apo tërësisht besimin e muslimanit, pasi kryerja e tyre nuk mund të bëhet përveçse nëpërmjet disa proçesesh që përmbajnë në vetvete forma të ndryshme shirku.

1- Magjia

Magjia ka forma e mënyra të ndryshme. Ajo përbëhet nga disa rite të caktuara që njihen nga magjistarët dhe përmbajnë në brendësinë e tyre fjalë të caktuara, pëzierje të ndryshme, fryerje etj.

Magjia është diçka e vërtetë që egziston në realitet. Ajo mund të ndikojë si në zemrën e njeriut ashtu edhe në trupin e tij. Ajo mund të bëhet shkak që të sëmuret apo të vdesë një person, apo që të ndahet burri nga gruaja, por sigurisht, këto gjëra nuk mund të ndodhin pa lejen e Allahut të Madhëruar.

Pjesa dërrmuese e magjive nuk mund të realizohet, përveçse nëpërmjet kryerjes së formave të ndryshme të shirkut, pasi ato kryhen me ndihmën e shejtanëve, të cilët këtë lloj "ndihme" nuk e ofrojnë falas, por kërkojnë nga magjistari që të vihet në shërbimin e tyre dhe të bëjë lloj-lloj gjynahesh të ndryshme. Për këtë arsye, në hadithin e mëposhtëm, magjia rradhitet menjëherë pas shirkut:

"Largohuni nga shtatë gjynahe, të cilat i hedhin poshtë punët tuaja!" Kur u pyet se cilat janë, Profeti u tha: "Shirku, magjia."

Pra magjia hyn në rrethin e shirkut për dy arsye.

1. Për shkak të përdorimit të xhindëve, të cilët për t'u vënë në shërbim të magjistarit kërkojnë prej tij kryerjen e gjynaheve të ndryshme, midis të cilave dhe forma të ndryshme shirku. Pra, magjia është pjesë e punëve të shejtanit, ndaj dhe Allahu i Madhëruar thotë:
   Djajtë ishin të pafe, sepse u mësonin njerëzve magjinë. {1:102}
2. Sepse ajo përmban në vetvete pretendimin e njohjes së Dijes së Fshehtë nga dikush tjetër përveç Allahut dhe, siç e përmendëm më lartë, kjo gjë konsiderohet kufër. Allahu i Madhëruar thotë:
   Dhe ata (çifutët) e dinin se kush e blinte atë (magjinë) nuk do të kishte pjesë në jetën tjetër. {1:102}
   

Pra, nga ky ajet kuptojmë se magjia është kufër, ndaj dhe magjistarët duhet të vriten, siç është transmetuar se kanë vepruar disa prej shokëve të Profetit (paqja qoftë mbi të).

Në kohën e sotme, për fat të keq, shohim që shumë njerëz nuk e konsiderojnë magjinë si diçka të keqe, madje jo pak prej tyre e shohin atë si një lloj arti, ndaj dhe jo rrallë organizohen konkurse e spektakle ku ftohen magjistarë të ndryshëm dhe ndiqen nga mijëra shikuesë. Kjo nuk është gjë tjetër veçse një manifestim i injorancës, në të cilën është zhytur shoqëria moderne dhe i mospërfilljes së mësimeve të Zotit, gjë që u jep mundësi disa njerëzve të ulët që të deformojnë Besimin e saktë në mendjet e tjerëve.

2- Falli

Me anën e tij, disa njerëz pretendojnë se janë në gjendje të dinë gjëra të fshehta që nuk mund të dihen nga të tjerët, pavarësisht nëse kanë ndodhur në të kaluarën, apo do të ndodhin në të ardhmen. Për të arritur këtë, ata bashkë-punojnë me djajtë, të cilët, nga ana e tyre, nuk bëjnë gjë tjetër veçse dëgjojnë vjedhurazi bisedat e engjëjve në qiell.

Allahu i Madhëruar thotë:

"A doni t'ju tregoj se kujt i vijnë djajtë? Ata i vijnë çdo gënjeshtari e mëkatari. Ata dëgjojnë vjedhurazi (flalët e engjëjve), ndaj dhe shumica e tyre janë gënjeshtarë." {26:223-221}

Pra xhindi i tregon falltorit ato që ka mundur të dëgjojë nga bisedat e engjëjve dhe në të njëjtën kohë shton edhe njëqind gënjeshtra të tjera. Për këtë arsye, mund të gjenden në fjalët e tyre edhe të vërteta, gjë që i shtyn njerëzit të besojnë edhe njëqind gënjeshtrat e shtuara nga xhindi.

Njohja e Dijes së Fshehtë është diçka që i përket vetëm Allahut, ndaj dhe kush pretendon se dikush është në gjendje të bëjë të njëjtën gjë, pavarësisht se në ç'mënyrë, ka kryer shirk.

Profeti (paqja qoftë mbi të) ka thënë:

"Kush shkon tek një falltor dhe i beson fjalëve të tij, e ka mohuar atë që i është shpallur Muhamedit." {Trans. Ebu Daudi}

Një pikë tjetër që duhet theksuar është se magjistarët dhe falltorët marrin nëpër këmbë dhe deformojnë Besimin e saktë në mendjet e njerëzve me mënyra të ndyshme:

• -Disa prej tyre hiqen si mjekë dhe kërkojnë prej të sëmurëve gjëra nga më të çuditshmet. Në disa raste kërkojnë që i sëmuri të therrë një dele apo një pulë me ngjyrë të caktuar. Në disa raste të tjera ata shkruajnë shkronja e shenja të pakuptueshme djallëzore dhe kërkojnë prej të sëmurëve që t'i vendosin në qafë apo në vende të caktuara.
• - Disa të tjerë paraqiten para njerëzve si njohës të gjërave të fshehta dhe vendeve të sendeve të humbura, ndaj dhe një numër jo i vogël injorantësh shkojnë për të kërkuar tek ta sendet e humbura. Në saj të ndihmës së xhindëve, ata mund të jenë në gjendje që t'u tregojnë se ku ndodhet sendi i humbur, e pse jo edhe ta sjellin atë.
• - Disa të tjerë hiqen si njerëz të shenjtë, duke kryer gjëra të jashtëzakonshme para njerëzve, si p.sh. hyrja në zjarr, ngulja e shpatës në trup, etj. Këto veprime mund të jenë magji që realizohen me ndihmën e shejtanit, ose lojra shpejtësie e dinakërie për të mashtruar e për të hedhur hi në sytë e njerëzve.

Ibnu Tejmije, në një nga librat e tij, ndërmjet të tjerash, shkruan edhe për debatin e zhvilluar mes tij dhe disa pjesëtarëve të Tarikatit Rufai, në praninë e një grumbulli të madh njerëzish:

"Pastaj i pari i tyre tha duke ngritur zërin:

- Neve jemi në gjendje të bëjmë gjëra të jashtëzakonshme.

Nuk e përmbajta veten, ndaj thirra i zemëruar:

- Ai që pretendon se është në gjendja të bëjë mrekullira në zjarr, le të vijë këtu dhe të futemi që të dy në zjarr. Kush do të digjet ai do të jetë i mundur. Por më parë duhet të lajmë trupin me uthull e ujë të nxehtë.

Disa prej të pranishmëve më pyetën të çuditur se përse duhej kjo gjë?

- Sepse, - vazhdova unë, - ata përdorin një përzierje të caktuar që nxirret nga lëkura e bretkosave dhe lëkura e një fruti të caktuar, me të cilën lyejnë trupat.

Njerëzit përreth filluan të gumëzhinin.

- Jam dakord, - tha ai, - por unë kam një propozim tjetër. Le të mbështillemi që të dy me nga një copë e, pasi t'i lyejmë trupat me squfur, të na vënë zjarrin.

- Nuk kam kundërshtim, - ia ktheva unë.

Ai u çua dhe u bë gati të hiqte këmishën.

- Prit! - i thashë. - Më parë duhet të lahemi me uthull e ujë të nxehtë.

Ai u mundua që të ndërronte temë, siç bëjnë gjithmonë këta njerëz kur u zbulohen hilet, ndaj iu drejtua turmës:

- Kush e do princin, le të sjellë këtu nga një krah dru.

- Pse ta zgjasim kaq shumë këtë çështje? - e ndërpreva unë - Në këtë mënyrë shpërndahen njerëzit dhe nuk mund të realizojmë qëllimin, për të cilin jemi mbledhur. Secili prej nesh le të lajë një prej gishtave të tij, pastaj marrim një kandil dhe fusim gishtin në flakë; kujt i digjet gishti është i mundur.

Kur dëgjoi këtë, atij iu ndërrua ngjyra e fytyrës dhe uli kokën."

Ja pra në ç'mënyrë arrijnë të mashtrojnë njerëzit këta sharlatanë e mashtruesë.